Bazı şarkılara
çocukluğumu zulaladım
Yitik olan kaç diz yaram varsa
geçim derdine düşmüş kemancıdadır
Yoksulluğa yakışan en ucuz şey diye şiir
Mahcubiyet vazgeçilmez metaforu divanların
Bazı öyküler çok gerçekçi ama
Hiç bir mutlu son yetmiyor kredi kartı borcuna babaların.
Bilmem kaç tren yolcuğunun paklayamadığı
İçimde sahibine ulaşmamış heyecanlar var
Ölüm ki kiraladığımız bineklerin feshi
Dönüyor başım ağrıyor başım bir başıma
Şimdi yalnızlık dediğin de beceriksiz bir hırsız
Bir umut ihbarında teslim ev sahibine
Yaram yarım ve derman eski yaradan
Derman yaradan...
Haydi şimdi bir dünya ver şu ellerime
Şu iki yanağımda iki yetim anasına sarılsın
Senin amacın var benim sevgim
Sen bitişe koş ben başa döneyim.
Yorumlar
Yorum Gönder