Geçimsiz

Bazı şarkılara

çocukluğumu zulaladım

Yitik olan kaç diz yaram varsa

geçim derdine düşmüş kemancıdadır

Yoksulluğa yakışan en ucuz şey diye şiir

Mahcubiyet vazgeçilmez metaforu divanların

Bazı öyküler çok gerçekçi ama

Hiç bir mutlu son yetmiyor kredi kartı borcuna babaların. 

Bilmem kaç tren yolcuğunun paklayamadığı

İçimde sahibine ulaşmamış heyecanlar var

Ölüm ki kiraladığımız bineklerin feshi

Dönüyor başım ağrıyor başım bir başıma

Şimdi yalnızlık dediğin de beceriksiz bir hırsız

Bir umut ihbarında teslim ev sahibine

Yaram yarım ve derman eski yaradan 

Derman yaradan...

Haydi şimdi bir dünya ver şu ellerime

Şu iki yanağımda iki yetim anasına sarılsın

Senin amacın var benim sevgim

Sen bitişe koş ben başa döneyim.