Resimler işte görenle görünenin bir karelik, mahrem ilişkisi.
Eskilerin görünümü ve yenilerin gözleri...Uzun uzun bakarsın bir resme, resimle tanış olursun şahsı hiç görmesen de.Görünmektir resim, kanıt değilse de bir yerde görünmektir, var oldum diyebilmenin dijital halidir orjinal olmasa bile.Oysa ruh ve Rab ihtiyaç duymaz delile sevmek için. Rab "Samet'tir" hiç bir şeye ihtiyaç duymaz, ihtiyaç duyulandır.Ruh bedenin halifesidir; Allah'ın bedendeki ve yeryüzündeki halifesi. Bezm-i elest'ten bu yana hükmünü unuttuğu bir kontratın tek taraflı fesih kibirlisidir insan.
Ben ne zaman kalbim acısa evrene sataşırım.
Tüm güzel şarkıların saçını çeker, tüm meyvesi esirgenen ağaç sahiplerinin camlarını taşlarım.Canım yandı, etim ezildi, ruhum bedenime ağır geldi, başım gövdeme...Affedici rabbimdir evet ama neden gönlüm bir türlü razı değil?
-Neden sanki bunca zaman çektiğim sıkıntıları sahibinin o kadir bilmez boğazına düğümlemek istiyorum?
-Bahsedilen öfkenin, galip yiğitliği bu olsa gerek. Yalan söylemeyeceğim. İsmim ezildi, kızgınım.
-Peki ne yapacağız?
-Hiç. dikip gözlerimizi şafağı bekleyeceğiz. Şafağa kadar dua edeceğiz.
- Daha önce de böyle canın yandı mı ?
- Hayır ama, daha önce de, ondan öncekiler için böyle demiştim?
- Aşk?
- Hayır daha önceki can yakan sıkıntılarım.
- Geçti mi?
- hayır.
- Acıyor mu ?
- hayır. sadece şimdi sen sorunca anladım artık acıtmadığını.
Zaman işte, akrep ile yelkovanın basit, kaytarmasız işçiliği, aklın tembelliği Durmaz oysa kalp. Biraz kalbime benzerim ben, durmam hiç bir vakit.Sen akılsın sevgilim, ben Kalp.Sen düşünürsün, ölçersin, tartarsın.Ben Severim, severim, severim...
Bu yüzden o aklını seveyim!
O mantıkçılığını,
O teslimiyeti kölelikle harmanlayan aklını!
Eskilerin görünümü ve yenilerin gözleri...Uzun uzun bakarsın bir resme, resimle tanış olursun şahsı hiç görmesen de.Görünmektir resim, kanıt değilse de bir yerde görünmektir, var oldum diyebilmenin dijital halidir orjinal olmasa bile.Oysa ruh ve Rab ihtiyaç duymaz delile sevmek için. Rab "Samet'tir" hiç bir şeye ihtiyaç duymaz, ihtiyaç duyulandır.Ruh bedenin halifesidir; Allah'ın bedendeki ve yeryüzündeki halifesi. Bezm-i elest'ten bu yana hükmünü unuttuğu bir kontratın tek taraflı fesih kibirlisidir insan.
Ben ne zaman kalbim acısa evrene sataşırım.
Tüm güzel şarkıların saçını çeker, tüm meyvesi esirgenen ağaç sahiplerinin camlarını taşlarım.Canım yandı, etim ezildi, ruhum bedenime ağır geldi, başım gövdeme...Affedici rabbimdir evet ama neden gönlüm bir türlü razı değil?
-Neden sanki bunca zaman çektiğim sıkıntıları sahibinin o kadir bilmez boğazına düğümlemek istiyorum?
-Bahsedilen öfkenin, galip yiğitliği bu olsa gerek. Yalan söylemeyeceğim. İsmim ezildi, kızgınım.
-Peki ne yapacağız?
-Hiç. dikip gözlerimizi şafağı bekleyeceğiz. Şafağa kadar dua edeceğiz.
- Daha önce de böyle canın yandı mı ?
- Hayır ama, daha önce de, ondan öncekiler için böyle demiştim?
- Aşk?
- Hayır daha önceki can yakan sıkıntılarım.
- Geçti mi?
- hayır.
- Acıyor mu ?
- hayır. sadece şimdi sen sorunca anladım artık acıtmadığını.
Zaman işte, akrep ile yelkovanın basit, kaytarmasız işçiliği, aklın tembelliği Durmaz oysa kalp. Biraz kalbime benzerim ben, durmam hiç bir vakit.Sen akılsın sevgilim, ben Kalp.Sen düşünürsün, ölçersin, tartarsın.Ben Severim, severim, severim...
Bu yüzden o aklını seveyim!
O mantıkçılığını,
O teslimiyeti kölelikle harmanlayan aklını!
Yorumlar
Yorum Gönder